Zoals uit eerdere mails misschien een beetje doorschemerde, houden Denen
van veel. Op alle vlakken.
Nu is ons referentiekader op dit moment nog een beetje beperkt, maar toch. Het eten laat ik voor nu buiten beschouwing. De afgelopen mails hebben volgens mij duidelijk iets laten zien van de Denen en hun houding ten opzichte van eten...
Maar dan het drinken... In mijn wilde jaren heb ik gerust gedronken. Een enkele keer veel. Soms heel veel. Maar het is maar een keer gebeurd dat ik zoveel dronk dat ik het vertrektijdenbord van de Praagse nachttram niet meer kon lezen (wat wil je, een halve liter bier kostte 70 eurocent...) en maar een taxi terug naar het hotel heb genomen. Maar hier... Drinken gebeurt niet met mate. Wijn wordt niet met slokjes gedronken over een langere periode maar gewoon met stevige slokken. Bier en sterke drank gaan net zo snel, bier misschien nog sneller. Denen worden dus, zelfs in vergelijking met de Nederlandse jeugd, ver-schrik-ke-lijk dronken. En dan kan het gebeuren dat je in de reality-serie Paradise Hotel dronken jongens en meisjes op de vreemdste plekken ziet gaan liggen en daar ook gewoon in slaap vallen. Op de grond naast bed. In een hoekje van het balkon.
Nu is ons referentiekader op dit moment nog een beetje beperkt, maar toch. Het eten laat ik voor nu buiten beschouwing. De afgelopen mails hebben volgens mij duidelijk iets laten zien van de Denen en hun houding ten opzichte van eten...
Maar dan het drinken... In mijn wilde jaren heb ik gerust gedronken. Een enkele keer veel. Soms heel veel. Maar het is maar een keer gebeurd dat ik zoveel dronk dat ik het vertrektijdenbord van de Praagse nachttram niet meer kon lezen (wat wil je, een halve liter bier kostte 70 eurocent...) en maar een taxi terug naar het hotel heb genomen. Maar hier... Drinken gebeurt niet met mate. Wijn wordt niet met slokjes gedronken over een langere periode maar gewoon met stevige slokken. Bier en sterke drank gaan net zo snel, bier misschien nog sneller. Denen worden dus, zelfs in vergelijking met de Nederlandse jeugd, ver-schrik-ke-lijk dronken. En dan kan het gebeuren dat je in de reality-serie Paradise Hotel dronken jongens en meisjes op de vreemdste plekken ziet gaan liggen en daar ook gewoon in slaap vallen. Op de grond naast bed. In een hoekje van het balkon.
Kinderen krijgen het voorbeeld 'drank = gezellig' al met de paplepel
ingeramd. Op feesten en partijen zijn kinderen ook gewoon aanwezig. Omdat
ouders het te druk met zingen, eten en drinken hebben, scharrelen de kinderen
hier gewoon tussendoor. Als ze moe worden, gaan ze even lekker ergens liggen
(feestzaal of niet) en tussendoor wat eten. Onze Deense lerares Margrete
vertelde dit al. Toen we dat hoorden, begonnen Pauline en ik toch wat bezorgd
te worden. Wij zijn zelf erg matig met drank en wij waren van plan dat ook aan
Alex en Yelena door te geven. Maar als die hier Deense vriendjes en
vriendinnetjes krijgen... Ik ben heel hard bezig visioenen te blokkeren waarin
ik op een zondagmorgen naar de keuken loop en ik Alex slapend in de gang
aantref naast het schoenenrek met een schoen half uitgetrokken. Op de mat voor
de (nog opstaande deur) ligt een plak braaksel waarin duidelijk de rudimenten
van een midnightkebab van kebabzaak Kebabistan aan de Vesterbro herkenbaar
is... En aan Yelena wil ik al helemaal niet denken... Nachtmerries van een
halver liters wegtikkend meisje dat met succes de ene na de andere bezopen
viking verleidt... Daarvan word ik badend in het zweet wakker terwijl ik
paniekerig schreeuw: waar koop je tegenwoordig een solide kuisheidsgordel??
.
Tatoeages. Ook zo iets waar ze hier gek op zijn. Maar dan ook echt. De
tattoo-dichtheid is hier bizar. De mensen zonder tatoeage zijn hier bijna de
uitzondering. Armen, benen, bovenlijf, alles wordt versierd. En ik heb veel
gezien, maar toen tot me doordrong dat de man naast me op het perron een enorme
tatoeage op zijn adamsappel had staan, toen was zelfs ik even in stilte
verbijsterd. Ik weet nog goed dat ik verbijsterd was toen de jongeren van 'Oh
Oh Cherso' via een 'talentenjacht' een nieuwe aanvulling op hun vriendenclubje
zocht. Een van die mensen liet het logo van Oh Oh Cherso op zijn schouder
tatoeren. Deze gek liet dit tatoeren: http://www.seoghoer.dk/Nyheder/FilmOgTv/Flotte%20Fyr%20ny%20tush.aspx Den Glaede Viking (de
vrolijke viking) is de thuisbasis van feestende Deense jongeren aan de Zwarte
Zeekust in Bulgarije (Yelena kan het bij voorbaat al vergeten...), en die serie
plaatjes staat in hun ´mieterse dancing´op de muur. Hij wordt 'flotte fyr'
(knappe kerel) genoemd. Ik zie dat niet zo. (Overigens, Oh Oh Cherso is BRAAF
en SAAI vergeleken bij een programma genaamd 'Paradise Hotel', maar dat komt in
een latere mail) Ik heb zelf jaren rondgelopen met het idee een tatoeage te
nemen (eigen ontwerp) en net nu ik dacht dat 't er toch nooit van zou komen,
loop ik opeens tussen een overgetatoeerd volk... Dus wie weet.
Roken. Het mag hier nergens. Maar het gebeurt overal. Bij een kantoor om de
hoek staat een bord voor de deur. `Alleen roken aan de achterzijde van het
pand´. En wat doen Denen dan? Juist, die steken gewoon lekker een peuk op
terwijl ze tegen dat bord aan leunen... Op het station liggen tussen de
perronwanden en de rails enorme bergen peuken. Bij alle in/uitgangen van
kantoren, winkels, hotels, soms ook huizenblokken wordt gerookt. In ons vorige
appartementenblok mocht ook niet gerookt worden. Daar stond bij de voordeur een
enorme bloempot die als asbak fungeerde. En over asbak gesproken, hare
koninklijke hoogheid schijnt de bijnaam 'koningin Asbak' te dragen. Wederom zag
onze onvolprezen docent Margrete zich geroepen het verhaal te vertellen dat
H.M. gewoon overal een peuk op steekt en dat er altijd lakei met asbak in haar
buurt is. Jaaaaa, wij Denen zijn zo vreselijk egalitair met z'n allen....
Kinderen. Denen zijn gek op kinderen. En dat is een rare gewaardwording als
Nederlander. Ik heb me de eerste maanden dat ik hier met de kinderen rond liep
afgevraagd of alle Denen nou pedofiel zijn of dat ze kinderen gewoon leuk
vinden. Uiteindelijk ben ik maar tot de conclusie gekomen dat het laatste het
geval is. Hoewel, het kan natuurlijk geen toeval zijn dat elk Deens huis een
souterrain heeft met berghokken waar volwassenen in elk geval niet rechtop
kunnen staan...
"Kinderen zijn hinderen" is een bekend Nederlands spreekwoord en
kinderen worden ook als hinderlijk gezien. In restaurants waar ouders hun
(jonge) kinderen mee laten eten, zijn de boze blikken en het nadrukkelijke
gezucht om al dat rumoer niet van de lucht. Hier niet. Hier zijn standaard
overal stoelverkleiners aanwezig. En een speelhoek. Van kinderen wordt niet
verwacht dat ze de hele maaltijd netjes stil op hun stoel blijven zitten. Af en
toe even rennen is geen enkel probleem. De bediening heeft een extra zintuig
om, terwijl met met armen vol warm eten, halve liters bier en kannen cola op
bijna magische wijze aanvaringen weten te vermijden met kinderen die doen alsof
ze Brownse-deeltjes zijn. (jaja, een beta-grapje door een alfa, gewaagd...)
Nog een leuke: stel je voor dat je naar de bank moet om een rekening te
openen en je neemt je kinderen mee. Nog los van het feit dat je in Nederland
wordt geholpen door een niet bijster geinteresseerde baliemedewerker, zal deze
bankemployee bij het zien van de kinderen die je mee hebt een wenkbrauw omhoog
trekken en met een diepe zucht vragen wat hij/zij voor je kan doen. Naar mate
de kinderen zich nadrukkelijker profileren zal de bankmemployee naar ze kijken
alsof het een stel smerige insecten is waar een dosis insectenspray wel bij zal
helpen.
Hier niet. Hier ga je naar de bank, kun je op een touchscreen uit alle
namen van mensen die er werken, degene kiezen met wie je een afspraak hebt.
Daarna word je, met kinderen (en buggy) en al meegenomen naar een kantoor.
Ouders krijgen koffie, kinderen een glaasje water, ze krijgen een chocolaatje
aangeboden en worden even vriendelijk aangesproken. Naar mate de kinderen het
gesprek een beetje storen, verschijnt er een glimlach om de mond van de
bankmedewerker, die vervolgens een paar pennen uit het bureau pakt en deze met
wat printerpapier aan de kinderen geeft. Zo kan het dus ook.
Om Freek de Jonge te citeren: Zo zou ik nog uren door kunnen gaan. Maar dat
doe ik niet. Want ik schijn ook nog andere verantwoordelijkheden te hebben dan
alleen luchtige schetsjes te maken van de Deense samenleving. Ik ga deze week
eens proberen mijn onvolprezen zelfoverschatting en welbespraaktheid te gelde
te maken bij nietsvermoedende Deense kranten en tijdschriften.