Dating

Dating. Kent u die uitdrukking? Via ontmoetingen proberen een nieuwe partner te vinden. Want op de een of andere manier is het leven als volwassene heel iets anders dan het leven als flierefluitende student in een zee van vrijgezelle studentes. Twintig jaar geleden was vrijwel elke vrouwelijke medestudent vrijgezel. Nu lijkt iedere vrouw van mijn leeftijd bezet. Of is het in elk geval verdraaid lastig uit te vinden of iemand bezet is of niet. Kijken naar ringvingers biedt geen uitkomst. Of men is niet getrouwd maar heeft wel een relatie (en dus geen ring) of men werkt in het ziekenhuis en daar zijn ringen niet toegestaan tijdens werktijden. Dus zoek je je toevlucht tot websites. Al zegt dat ook niet zoveel, er zitten vreemdgangers genoeg tussen. En nu ik daar een jaartje heb rond gehangen, slaat de twijfel toe. Want om nou te zeggen dat het een vrolijk wereldje is... Nee.

Ik weet best dat een datingsite nou niet echt het platform voor verdieping is. Maar de eenvormigheid, de voorspelbaarheid, het streven naar uniciteit.... Het voelt zo wanhopig en op de een of andere manier zo nep. Dan spreek je een keer af, of je kletst eens wat via de chat en dan merk je dat het ook vaak niet meer is dan koetjes en kalfjes. En dat iemand leuk vinden (in elk geval voor mij) toch echt een kwestie is van inhoud en intellect en dat het uiterlijk echt op een tweede plek komt. Ik wil geen voortkabbelend samenzijn met iemand die er alleen goed uit ziet en verder nauwelijks inhoud heeft, ik wil uitgedaagd worden.

Dat drong tot me door tot ik het 'reclamepraatje' van Lene (gefingeerde naam) tegen kwam. Een leuke profielfoto, niet te jong en niet te oud, geen kinderen en geen kinderwens (zeldzaam, kan ik na een jaar datingsites wel zeggen...) De voorspelbaarheid gebood de standaard dingen die eigenlijk iedereen in het profiel heeft staan: Ik ga graag een avondje uit maar bankhangen vind ik ook leuk. ik ben dol op verre reizen (Thailand is favoriet) maar vakantie in eigen land vind ik ook leuk, heb kinderen/wil kinderen/valreepbaby, favoriet eten is sushi of klassiek Deens en meer van die dingen. Maar Lene blonk uit in een onversneden compromisloosheid. Alternatieve muziek, alleen linkse mensen, sociaal betrokken. Niks unieke reizen of status verhogende activiteiten.

We spraken af en hoewel er natuurlijk altijd wat zenuwen zijn, liep alles eigenlijk vanaf de eerste minuut alsof we elkaar al jaren kenden. Dat is op zich al vrij zeldzaam. Een eerste blik in haar boekenkast was opnieuw een geweldige verrassing. Wie heeft bijvoorbeeld "De meester en Margharita" van Boelgakov in de kast staan en durft ook nog te zeggen dat het een lievelingsboek is? Twee strekkende meters LP's, hoogstaande taalkundige literatuur. Ik wist niet wat me overkwam. En zo zaten we tot diep in de nacht te praten over taal, kunst, muziek, politiek, samenleving, en zo voorts. Alsof we nooit anders hadden gedaan.

Overigens, voordat nu iedereen begint te roepen "Eelco is verliefd, Eelco is verliefd...." Nee, dat is nog niet het geval. Om verschillende redenen. Maar als deze date iets was, dan was het een eye-opener. Ik weet weer wat ik wil en wat ik zoek in een partner. En dat is ook iets waard. Het wordt een uitdaging iemand te vinden die voldoet aan wat ik zoek, maar als er eentje is dan zullen er vast meer zijn. Of die dan op een oppervlakkig medium als een datingsite zitten, is dan weer een heel andere vraag.

De wereld van online dating moet overigens nog aanzienlijk veel merkwaardiger zijn voor een vrouw. Want wat ik zo hier en daar opvang komen die aan de ene kant om in aandacht, maar is dat voor een groot deel ook ongewenste aandacht die vooral bestaat uit pogingen tot casual sex/one night stands. En ja, als je dat zoekt is dat prima natuurlijk, maar dat is nou ook weer niet ieders kop thee. En vaak worden dergelijke voorstellen vergezeld van foto's van het mannelijk lid om te onderstrepen dat de afzender in kwestie heel wat in huis heeft. Omgekeerd zou dan wel weer redelijk welkom zijn, want opnieuw is de laatste tijd weer duidelijk geworden dat ik tegenwoordig nog net zo min als twintig jaar geleden door heb dat iemand met me flirt. Ik zie het gewoon niet. Ik kan rustig een hele leuke avond met iemand hebben die diverse signalen verstuurt, maar ik pik ze op de een of andere manier niet op. Laat staan dat ik ze uitzend…

De komende tijd blijf ik nog wel actief in de online datingwereld, maar ik denk toch dat ik weer eens wat meer in het echte leven moet gaan kijken. Al wordt dat dan wel weer bemoeilijkt door mijn arbeidsrooster. Maar goed, dat is geen excuus om dan maar niks te doen natuurlijk.